ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΜΟΥ...
Βασιλική Νίκου:” Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω, τα έμαθα στο νηπιαγωγείο” συνέντευξη part 1
Η Βασιλική Νίκου και η Αριάδνη Ευαγγελοπούλου, δυο νηπιαγωγοί από την επαρχία είναι γνωστές στα social media για τα blogs, τις συμβουλές, τις ιδέες τους και την πολύτιμη εξ' αποστάσεως βοήθεια τους προς όλους και όλες τους συναδέλφους τους μιλούν στο layout για τη φετινή χρονιά, τους μαθητές και τους γονείς τους, τις τηλε-στιγμές, τις δύσκολες συγκυρίες, τις βραβεύσεις, τα παραμύθια και το λειτούργημα τους.
Ποια είναι η Βασιλική Νίκου;
Γεννήθηκε στην Ερμακιά Εορδαία Κοζάνης και είναι πτυχιούχος
νηπιαγωγός του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) ενώ
εργάζεται ως νηπιαγωγός από το 1999. Λατρεύει τις νέες Τεχνολογίες και τους Η/Υ
ενώ έχει παρακολουθήσει πληθώρα σεμιναρίων που αφορούν την προσχολική αγωγή,
την παιδαγωγική και γενικότερα την εκπαίδευση.
Οι εκπλήξεις, οι χαρές ,η αγάπη και τα χαμόγελα των παιδιών αποτελούν τα
εφόδια της, την έμπνευση και τη δύναμη της όπως τονίζει. Μέσα από το γνωστό
blog “nikoubasilikh.blogspot.com” που διατηρεί θα δείτε ένα μέρος από τα
project που επεξεργάζεται στο νηπιαγωγείο με απώτερο σκοπό τα παιδιά να
κατακτήσουν τη γνώση και τη μάθηση μεθοδικά, αβίαστα και με παιγνιώδη τρόπο.
Κύριο και βασικό στοιχείο σε κάθε δραστηριότητα της όπως μας αναφέρει είναι να
σεβόμαστε το ρυθμό εξέλιξης και τις ιδιαιτερότητες-χαρίσματα του κάθε μαθητή.
“Αγκαλιάζοντας ένα παιδί, του χαρίζουμε τη ζωή, το χαμόγελο, το μέλλον. Το
νηπιαγωγείο βοηθά το κάθε παιδί να χτίσει με γερά θεμέλια τα δικά του ονειρικά
παλάτια και τους δικούς του πύργους, να μάθει να αγωνίζεται, να διδάσκεται και
να αγαπά αξίες, ανθρώπους και ιδέες”.
Πώς βιώσατε εσείς και τα παιδιά σας την εξ' αποστάσεως
εκπαίδευση στο νηπιαγωγείο εν μέσω πανδημίας;
B.N: Η εφαρμογή της εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης ήταν μία
επιτακτική ανάγκη για όλη την εκπαιδευτική κοινότητα και μια ξαφνική, σχεδόν
βίαιη μετάβαση, με τη μορφή διαδικτυακών μαθημάτων. Ευτυχώς η εξοικείωση μου με
τις νέες τεχνολογίες και το χώρο του διαδικτύου με βοήθησαν πολύ, ώστε να μην
αντιμετωπίζω ιδιαίτερες δυσκολίες στα διαδικτυακά μου μαθήματα. Η αλλαγή του
τρόπου, του περιεχομένου και των μέσων διδασκαλίας στην εξ’ αποστάσεως
εκπαίδευση προϋποθέτει υψηλές απαιτήσεις ως προς το χειρισμό της, το χρόνο
εργασίας, και την υπομονή. Δημιούργησα διαδραστικά δεδομένα-project και
διαδραστικά φύλλα εργασίας, που θα ήταν ακριβώς όπως θα τα εφάρμοζα στη δια ζώσης
διδασκαλία.
Έτσι, τα παιδιά μου, δεν δυσκολεύτηκαν να προσαρμοστούν και
να αντιληφθούν τη νέα πραγματικότητα. Με πολύ σαφείς οδηγίες και εικονικά
δεδομένα, κάθε μας δράση έκρυβε και μία
μεγάλη έκπληξη. Φυσικά να τονίσω και τη σημαντική βοήθεια των γονέων, που
πολλές φορές ήταν σωτήρια λόγω των προβλημάτων σύνδεσης του δικτύου , που προέκυπταν λόγω τεχνικών προβλημάτων
των εφαρμογών–λογισμικών.
Τι σας έλεγαν οι γονείς και τι τα παιδιά σας καθημερινά;
B.N:Οι γονείς ένιωθαν έντονα την ανάγκη, να βοηθήσουν με
όλες τους τις δυνάμεις ,να ξανανιώσει το παιδί τους πάλι την επαφή με το
σχολείο και τη μαθησιακή –διδακτική διαδικασία, έστω και με τα δεδομένα της εξ’
αποστάσεως εκπαίδευσης... έστω κι αν αυτή η επικοινωνία μας ήταν μέσω μιας οθόνης. Και
αυτό στην πορεία βοηθούσε το κάθε παιδί
ψυχολογικά χαρίζοντας του... Χαρά, ευτυχία, γνώση, έκπληξη, ζωντάνια, νοσταλγία,
αγωνία, προσμονή, αγάπη. Τα παιδιά και οι γονείς εκτίμησαν και ένιωσαν έντονα
το μεγαλείο και την προσφορά του νηπιαγωγείου με τη δια ζώσης διδασκαλίας. Η
δημιουργία ενός αισθήματος ομαλότητας στη διαδικτυακή μας τάξη ,έγινε χωρίς
πολλές σκέψεις και προβληματισμούς. Χρησιμοποιούσα την ίδια πορεία διδασκαλίας
όπως και στην κανονική μου διδασκαλία στην τάξη και τα παιδιά ένιωσαν αμέσως
οικειότητα και άνεση με το νέο διαδικτυακό μας περιβάλλον.
Οι γονείς κάθε φορά μου έλεγαν: “Πόσα όμορφα πράγματα
μαθαίνουμε στο νηπιαγωγείο και πόσα πολλά. Μπράβο κυρία Βασιλική βλέπουμε πόσα
πολλά πράγματα έχετε κάνει για τα παιδάκια του νηπιαγωγείου” και πολλά άλλα για
τα οποία δεν θέλω να περιαυτολογήσω.
Τα παιδάκια μου νήπια και προνήπια γιατί για μένα είναι και
τα νιώθω σαν παιδιά μου, μου λέγανε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της εξ’
αποστάσεως διδασκαλίας : “Κυρία σ’αγαπώ”. Φυσικά πολλές φορές ένιωσα να
συγκρατώ και να πνίγω τα δάκρυα μου από συγκίνηση και λατρεία για τα
ανιδιοτελή, γεμάτα προσφορά συναισθήματα τους.
B.N:Μια φορά όταν τελείωνε η διαδικτυακή μας διδασκαλία τους
είπα χαρακτηριστικά τη φράση : Ζουζουνάκια μου σας αγαπώ πολύ θα τα πούμε αύριο
ξανά μαζί και σας περιμένει μία μεγάλη
έκπληξη κρυμμένη σε ένα σπιτάκι κουτί (Ήταν ένα διαδραστικό παιχνίδι όπου έπρεπε
μέσα από την ντουλάπα να διαλέξουν ρούχα για μία βροχερή μέρα και να ντύσουν το
μαθητή ή μαθήτρια που θα πήγαινε σχολείο ). Μέσα μου ευχόμουνα να μην είναι το
αύριο πάλι με εξ΄αποστάσεως εκπαίδευση και να σταματήσει για πάντα.
Ένα κοριτσάκι με ρώτησε αμέσως :“Κυρία θα΄ρθούμε στο σχολείο
με τις τσάντες αύριο;”. Αυτή η ερώτηση με έκανε να προβληματιστώ έντονα και στη
συνέχεια να δακρύσω. Αποδείκνυε περίτρανα πόσο πολύ τα παιδιά νοσταλγούσανε
το κανονικό σχολείο, το παιχνίδι και τις
παρέες τους και εγώ είχα επιθυμήσει πολύ το γέλιο τους, τη ζωντάνια τους, τις
χαρές τους και την αγκαλιά τους.
Η αστεία στιγμή ήταν όταν ζήτησα να μου φέρουν στην οθόνη
μπροστά ένα χριστουγεννιάτικο στολίδι και μου έφερε ένα παιδί έναν μολυβένιο
στρατιώτη που ήταν πιο μεγάλο και από το ύψος του και με δυσκολία το κρατούσε.
Φυσικά μετά μου έδειξαν πολλά άσχετα πράγματα, παπούτσια, το μεσημεριανό τους
φαγητό, τις καινούριες τους πυτζάμες, τα νέα τους παιχνίδια και πολλά άλλα.
Πόσο ψυχοφθόρα ήταν τελικά τα τηλεμαθήματα και ότι συνεπάγονταν με αυτά για μια εκπαιδευτικό;
B.N:Δεν είναι εύκολο να διαχειριστείς μία σχολική τάξη με
την εξ΄αποστάσεως διδασκαλία και τα τηλεμαθήματα. Είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο... Δυστυχώς χάνεται πίσω από την παγερή οθόνη του υπολογιστή η αμεσότητα του λόγου,
η συναισθηματική επαφή, η ζωντάνια, το σπινθηροβόλο βλέμμα των παιδιών και η
χημεία της επαφής ανάμεσα στην παιδαγωγό και τα παιδιά. Τα παιδιά
αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους με ένα προβληματικό δίαυλο επικοινωνίας (λόγω
τεχνικών προβλημάτων του διαδικτύου) και
με πολύ διστακτικότητα, λόγω της παρουσίας των ενηλίκων κηδεμόνων. Πολλές φορές
ήθελα να επιβραβεύσω τα παιδιά για τα έργα τους και την προσπάθεια τους όχι
μόνο προφορικά αλλά και να τους πω ένα μεγάλο μπράβο με μία μεγάλη αγκαλιά,
κάτι εντελώς αδύνατο. Αυτό ήταν μία διαδικασία που με ζημίωνε ψυχολογικά και
συναισθηματικά.
B.N:Από το Μάρτιο του 2020 που ξεκίνησε η εξ΄αποστάσεως
εκπαίδευση λόγω πανδημίας απέσπασα
: 1ο:Έπαινος από τον Πανελλήνιο σχολικό διαγωνισμό Bravo Schools 2020-Οι 17
Παγκόσμιοι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης για το παραμύθι μου : “Το πάθημα του
Κορονοϊού”.
2ο:Διάκριση Συμμετοχής από το Bravo Schools 2020. Ήμασταν
ανάμεσα στα 25 σχολεία που αφυπνίσαμε και ενεργοποιήσαμε την κοινωνία με τη
συμμετοχή μας και τις δράσεις μας για τους
17 παγκόσμιους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης με τους υψηλότερους
καταγεγραμμένους ψήφους. Η συμμετοχή ήταν με το παραμύθι :α)Το πάθημα του
Κορονοϊού και β)τα διαδραστικά παιχνίδια με τον Κορωνοϊό και τους φίλους του τα
μικρόβια.
3ο:Βραβείο από την 5TH YOUSMILE AWARDS 2021-ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ
ΠΑΙΔΙΟΥ. Η συμμετοχή μας ήταν με το παραμύθι : ” Ένα συννεφάκι λίγο
διαφορετικό”.
Όλα αυτά τα εκπαιδευτικά προγράμματα –projects
δημιουργήθηκαν με πολύ κόπο, προκειμένου να ανταποκριθούν πλήρως στις ανάγκες
της νέας πραγματικότητας που λέγεται εξ ΄αποστάσεως εκπαίδευση λόγω της πανδημίας
του Covid -19. Το αμείωτο ενδιαφέρον των παιδιών και η ενεργής συμμετοχή τους, ήταν τα βασικότερα κίνητρα ώστε να ευοδωθεί η προσπάθεια για κάθε πετυχημένο διδακτικό project.
Πώς συμμετείχατε εν μέσω πανδημίας, ποια ήταν η διαδικασία, πώς ανταποκρίθηκαν τα παιδιά και ποια τα λόγια τους κατά την βράβευση;
B.N: Αρχικά, με την έναρξη της πανδημίας τον Μάρτιο του 2020
προοιωνίστηκε ένα δυσάρεστο κλίμα στο σχολικό περιβάλλον και στην κοινωνία
γενικότερα. Ο φόβος, ο εγκλεισμός και το άγνωστο για τη σοβαρότητα και την
επικινδυνότητα της πανδημίας του Κορωνοϊού, μου δημιούργησε έντονα την ανάγκη
να ενδυναμώσω τον ψυχικό κόσμο των παιδιών με συναισθήματα γενναιότητας,
μεγαλοψυχίας, θάρρους και ασφάλειας. Ο φόβος και ο τρόμος δεν έπρεπε να
κυριεύσει κανέναν και κυρίως τις ευαίσθητες ψυχές των παιδιών. Έτσι, δημιούργησα το παραμύθι μου: “Το πάθημα
του Κορωνοϊού”. Η ανταπόκριση του κόσμου και η αγάπη των παιδιών για να
γνωρίσουν το πάθημα του Κορωνοϊού ήταν πάρα πολύ μεγάλη. Στην πορεία
δημιούργησα και πολλά διαδραστικά παιχνίδια με τον Κορωνοϊό και τους φίλους
του, τα μικρόβια, όπου θα μπορούσαν τα παιδιά μέσω της εξ ΄αποστάσεως
εκπαίδευσης να διασκεδάσουν, να μάθουν και να γνωρίσουν τον Κορωνοϊό με μία
ματιά πιο διασκεδαστική και ευχάριστη συγχρόνως με τόλμη και θάρρος . Στη
συνέχεια στο δεύτερο κύμα της πανδημίας το Φθινόπωρο του 2021 δημιουργήθηκε το παραμύθι :”Ο
Ερρίκος γίγαντας πάει στο σχολείο” με διασκευή έμμετρου ποιήματος (Ο Ερρίκος
γίγαντας ήθελε να πάει στο σχολείο όμως δεν είχε μάσκα. Οι φίλοι του, τα παιδιά
του νηπιαγωγείου με την εξυπνάδα και την ευστροφία τους έδωσαν τη λύση…) .
Τα παιδιά σε όλα τα διαδικτυακά μας μαθήματα, στο πρώτο κύμα
της πανδημίας συμμετείχαν ενεργά με πολύ
μεγάλο ενδιαφέρον και έδιναν πολλές ιδέες και προτάσεις πως να νικηθεί ο
Κορωνοϊός . Είδα σκέψεις, προβληματισμούς, υποθέσεις, διδάγματα και
συμπεράσματα να ξετυλίγονται σαν κουβάρι και να γίνονται αφορμή για έμπνευση
και δημιουργία. Αφουγκράστηκα τις επιθυμίες τους και τα πιστεύω τους και
αποφάσισα κάθε τους λέξη να γίνει “έργο”.
Το ίδιο έγινε και στο δεύτερο κύμα της πανδημίας τη δεύτερη
σχολική χρονιά 2020-2021. Οι προβληματισμοί και οι δυσκολίες στην
καθημερινότητα μας δεν στάθηκαν εμπόδιο για την παιδαγωγική και μαθησιακή μας
εξέλιξη. Δημιουργήσαμε το παραμύθι: “Ένα συννεφάκι λίγο διαφορετικό” , όπου η
διαφορετικότητα και η μοναδικότητα του καθενός μας θα έβρισκε τις δικλείδες για
να καλλιεργηθούν αξίες όπως ο σεβασμός, η αυτογνωσία, η φιλία, η αγάπη και ο αλτρουισμός.
Με την απονομή των βραβείων, των διακρίσεων και των επαίνων
τα παιδιά χάρηκαν πολύ και ένιωσαν μεγάλη περηφάνια. Ένα παιδί μάλιστα είχε πει
χαρακτηριστικά : “Κυρία είναι η πιο χαρούμενη μέρα της ζωής μου “.
Που νομίζετε ότι οφείλονται αυτές οι σημαντικές επιτυχίες στο επάγγελμα;
B.N:Ως νηπιαγωγός δίνω το 100 % των δυνάμεων μου ψυχικά,
γνωστικά, μαθησιακά και κυρίως συναισθηματικά. Με πολύ αγάπη, ενδιαφέρον,
στοργή και χαρά αγκαλιάζω κάθε παιδί χαρίζοντας του πάνω απ΄ όλα ασφάλεια και
αποδοχή . Η ενσυναίσθηση ως βασικός παράγοντας στην παιδαγωγική διαδικασία
γαλουχεί και αναπτύσσει ανθρώπους με
αξίες, αρχές, ευσυνειδησία και ευγένεια. Γι αυτό φροντίζω πάντα μέσα στο μυαλό
μου και την καρδιά μου να την έχω ως τον πιο πολύτιμο καθοδηγητή μου και
σύμβουλο μου.
Ως παιδί κατά τη διάρκεια της μαθητικής μου ζωής από το
νηπιαγωγείο μέχρι και το τέλος του δημοτικού σχολείου, έζησα με δασκάλους –εκπαιδευτικούς που ήταν
τραγικοί και ποινικώς επιλήψιμοι. Στιγμές και χρόνια που ούτε θέλω να
σκέφτομαι, αλλά ούτε και να θυμάμαι. Κάθε παιδί είναι ένας μεγάλος θησαυρός.
Μέσα στην καρδιά και το μυαλό του κρύβει έναν ανεκτίμητο πλούτο και ο
εκπαιδευτικός –παιδαγωγός οφείλει να το προστατέψει και να τον διαφυλάττει με όλες του τις
δυνάμεις. Ρόλος όλων των εκπαιδευτικών είναι να προσπαθούμε να βλέπουμε τον
κόσμο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού και όχι με τη ματιά ενός ενήλικα.
B.N:Πάρα πολλά. Υπάρχουν πάρα πολλοί εκπαιδευτικοί πολύ
αξιόλογοι στο έργο τους που φροντίζουν να προσφέρουν τα μέγιστα στο σχολείο
–νηπιαγωγείο. Πολλές φορές πήρα ιδέες, είτε για την κανονική μου διδασκαλία –δια
ζώσης ,είτε για την διδασκαλία μου με την εξ ΄αποστάσεως εκπαίδευση. Επειδή το
χρονικό διάστημα της πανδημίας διήρκεσε αρκετούς μήνες και το εκπαιδευτικό υλικό που είχα
δημιουργήσει δεν επαρκούσε, πάρα πολλές φορές, αξιοποίησα με τον καλύτερο δυνατό
τρόπο το εκπαιδευτικό υλικό άλλων συναδέλφων μου. Δεν θέλω να αναφέρω ονόματα
για να μην νιώσω πως αδικώ κάποιους άλλους παραλείποντας τους.
Μια φράση παιδιού που σας σημάδεψε όλα αυτά τα χρόνια.
B.N:Μια φράση που μου έμεινε χαραγμένη στη μνήμη μου ήταν
όταν ένα προνήπιο μου είπε: “Κυρία τον μπαμπά μου τον έκλεισε η αστυνομία στη
φυλακή”. Ήταν ένα παιδί που ο πατέρας κακοποιούσε τη μητέρα και τα παιδιά με
σωματική και λεκτική βία. Η δικαιοσύνη ευτυχώς έπραξε το καθήκον της
προστατεύοντας άμεσα τα παιδιά και τη μητέρα χωρίς να υπάρξουν άλλα δυσάρεστα
επακόλουθα.
B.N:Το ιστολόγιο μου, λέγεται Νίκου Βασιλική Νηπιαγωγείο
Δημιουργίας : https://nikoubasilikh.blogspot.com/
Έχει πλούσιο υλικό και η ανταπόκριση που είχε ήταν πάρα πολύ
μεγάλη. Πολλές σχολικές μονάδες Νηπιαγωγείου (προσχολικής αγωγής ), Δημοτικής
εκπαίδευσης και Ειδικής αγωγής αξιοποίησαν το εκπαιδευτικό μου υλικό με τον
καλύτερο δυνατό τρόπο . Ένιωσα πολύ μεγάλη χαρά και τιμή. Η γνώση και η Παιδεία
πρέπει να προσφέρονται αφιλοκερδώς και ανιδιοτελώς σε κάθε παιδί, σε κάθε
σχολείο και σε κάθε εκπαιδευτικό. Δεν πρέπει το συμφέρον και η μιζέρια να
γίνουν συνοδοιπόροι μας στην εκπαιδευτική διαδικασία γιατί τότε χωλαίνει όλη η
Παιδεία μας και οδηγείται δυστυχώς στα
πρόθυρα της κατάρρευσης και του καταποντισμού.
Ανανεώνω το εκπαιδευτικό υλικό στο ιστολόγιο μου πολύ συχνά
είτε προσθέτω ένα νέο project είτε προσθέτω νέες ιδέες στις προηγούμενες
αναρτήσεις μου. Το σχολικό έτος που διανύσαμε 2020-2021 πρόσθεσα πάνω από 15
νέα project με βίντεο, παραμύθια, φύλλα εργασίας και διαδραστικά παιχνίδια. Το
ένα από τα νέα project μου είχε σε ένα μήνα πάνω από 100.000 προβολές.
Ανταπόκριση πολύ μεγάλη (από την κοινωνία –την εκπαιδευτική κοινότητα) και πολύ
συγκινητική.
Δεν γνωρίζω στην πορεία τι καινοτόμο ή διαδραστικό θα
προκύψει. Τα παιδιά είναι αυτά που μου χαρίζουν με μία λέξη τους, μία ζωγραφιά
τους, ένα βλέμμα τους, μία φράση τους, την έμπνευση για να δημιουργήσω ένα νέο
εκπαιδευτικό project, ένα παραμύθι, ένα ποίημα, ένα τραγούδι, μια νέα
ιδέα. Οπότε και εγώ ακόμα αδημονώ να δω
το νέο “δημιούργημα” μου.
B.N:Θα ήθελα μαζί με τα παιδιά να αφυπνίσω περισσότερο την κοινωνία των μεγάλων
για μία πολιτεία ανθρώπινη. Με περισσότερη ευαισθησία απέναντι στους ευάλωτα
άτομα με προβλήματα υγείας, στους
οικονομικά ασθενέστερους. Να δώσουμε στους ενήλικες και να τους
ανησυχήσουμε έντονα για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει το περιβάλλον μας, η
χλωρίδα και πανίδα μας.
Θα ήθελα η τέχνη μέσα
στο νηπιαγωγείο να γίνει βιωματική εμπειρία και όχι εικονική πραγματικότητα.
Θέλω κάθε εβδομάδα ένας εκπρόσωπος της τέχνης και του Πολιτισμού να μας
επισκέπτεται στο νηπιαγωγείο και να μας ταξιδεύει στα δικά του μονοπάτια, να μας δείχνει τα
δικά του μυστικά, τις δικές του δημιουργίες. Έτσι, τα παιδιά θα καλλιεργήσουν
πολύ νωρίς τις αξίες σεβασμός και
πολιτισμική ταυτότητα –κουλτούρα .
B.N:Δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη σεξουαλική
διαπαιδαγώγηση στο νηπιαγωγείο. Απλά μόνο έχω δώσει συμβουλές στα παιδιά μετά
από την αφήγηση ενός παραμυθιού , πως προσέχουμε και δεν εμπιστευόμαστε εύκολα
ανθρώπους που δεν ανήκουν στο στενό οικογενειακό μας περιβάλλον. Είναι ένα θέμα
που πρέπει να προσεγγίζεται με ιδιαίτερη προσοχή και με γνώμονες πάντα την ασφάλεια και την ευαισθησία της παιδικής
ψυχής .
Μια συμμετοχή σε διαγωνισμό που άλλαξε και την δική σας κοσμοθεωρία.
B.N:Η συμμετοχή μου το 2018, όπου απέσπασα το 2ο Βραβείο στην Κατηγορία ταινία-Στο δρόμο με
προσοχή από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων /Εκπαιδευτική
Ραδιοτηλεόραση και το ΙΟΑΣ -Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας Πάνος Μυλωνάς. Η συμμετοχή
μου ήτανε με το παραμύθι –Ταινία :”Η νεράϊδα Δρομένια και το μαγικό ραβδί του
Κ.Ο.Κ.”.
Γνώρισα πολύ σημαντικούς ανθρώπους και ανάμεσα τους ήταν
Βάσω Μυλωνά Πρόεδρος του ΙΟΑΣ-
Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας Πάνος Μυλωνάς. αλλά και την παραολυμπιονίκη πρωταθλήτρια
Κοροκίδα Δήμητρα. Αυτές οι δύο γυναίκες με τη δύναμη και το μεγαλείο της ψυχής
τους, μου δίδαξαν πολλά και κυρίως “Πώς στη ζωή τίποτα δε πρέπει να θεωρούμε
δεδομένο”.
Όσον αφορά το βιβλίο σας κα Νίκου «Το πάθημα του κορωνοιού».
Μιλήστε μας για αυτό, πώς πήγε συνολικά έως τώρα, ποια η ανταπόκριση και τα
σχόλια του κόσμου;
B.N:Το παραμύθι μου : “Το πάθημα του Κορωνοϊού”, ήταν για
μένα από τις κορυφαίες στιγμές στην εκπαιδευτική μου δράση και προσφέρθηκε
ανιδιοτελώς σε όλα τα παιδιά, σε κάθε οικογένεια, σε κάθε φορέα και κάθε σχολική μονάδα.
Ήταν ένα παραμύθι που ήθελα να μπει στις καρδιές όλων των
παιδιών και να τα ενδυναμώσει με γενναιότητα ψυχής. Δεν πρέπει να μεταδίδουμε
το φόβο, τον τρόμο και τη δειλία στα παιδιά γιατί έτσι θα δομήσουμε σε λάθος
θεμέλια το χαρακτήρα τους γιατί θα
γίνουν άτολμα και αναποφάσιστα απέναντι στις δυσκολίες της ζωής.
Το παραμύθι αφηγείται την περιπέτεια που είχαν δύο αδέλφια,
ο Κορωνοϊός και η Γρίπη, ζωηρά μικρόβια από την μακρινή Κίνα πολλά παιχνίδια
κάνανε σε ενός εργαστηρίου τη γωνιά. Είχαν φίλους τον πονόλαιμο, το συνάχι, τον
πυρετό και δεν άκουγαν τις δασκάλες τους. Ο Κορωνοϊός ξεροκέφαλος και υπερόπτης
που ήτανε, ονειρευόταν να γίνει πολύ δυνατός. Έτσι, έφαγε κάτι περίεργες πολυβιταμίνες που ήταν
ξεχασμένες σε ένα συρτάρι του εργαστηρίου. Τότε άρχισαν οι παρενέργειες. Έγινε
άγριος και κακός, άρχισε να θυμώνει και να διατάζει ακόμα και τη αδελφούλα του.
Έβαλε κορώνα και βγήκε στην πόλη και άρχισαν να αρρωσταίνουν όλοι. Τα παιδιά το
σχολείου με ένα έξυπνο σχέδιο που κατέστρωσαν, τον έκλεισαν σε ένα βάζο
σφραγιστό με μπόλικο αντισηπτικό και τον νίκησαν.
Οι προβολές που είχε το παραμύθι μου έχουν ξεπεράσει τo
1.000.000 και είναι δημοσιευμένο ελεύθερα στο Youtube στα δύο ιστολόγια μου
(https://nikoubasilikh.blogspot.com/ &
https://nikoybasilikh.blogspot.com/), στο story jumber, στο ebooks4greeks, στην
Ανοιχτή βιβλιοθήκη Ελλάδος-Open book, στην ιστοσελίδα της Περιφέρειας Δυτικής
Ελλάδος, στην ιστοσελίδα του Δήμου Τρικκαίων, στην ιστοσελίδα του Δήμου Παλαιού
Φαλήρου, στην εκπαιδευτική ιστοσελίδα alfavita και σε πολλές ιστοσελίδες
δημοσιογραφικού και ενημερωτικού περιεχομένου ,αλλά και ιστοσελίδες –ιστολόγια
εκπαιδευτικού περιεχομένου.
Στο παρακάτω link μπορείτε να δείτε περισσότερα:
Τα παραμύθι αγαπήθηκε πολύ από μικρούς και μεγάλους. Δεν
περίμενα πως θα είχε τόση μεγάλη ανταπόκριση. Ήταν πολύ συγκινητική η αγάπη,
που μου έδειξαν τα μικρά παιδιά και μου χάρισαν πρωτόγνωρα συναισθήματα. Οι
αγκαλιές τους, τα χαμόγελα τους, όταν διάβαζα το παραμύθι και η αγωνία στο
βλέμμα τους ήταν πολύ όμορφες στιγμές και για μένα ήταν η καλύτερη ανταμοιβή.
Πώς αντιμετωπίζετε τις νέες αλλαγές στο κομμάτι της εκπαίδευσης του νηπιαγωγείου και πώς βρίσκεται το νέο νομοσχέδιο;
B.N:Κρίνω πως για κάθε απόφαση που αφορά την εκπαίδευση
οφείλουν οι πρωτεργάτες των νομοσχεδίων να λαμβάνουν υπόψη τους τις ανάγκες της
εκπαιδευτικής τάξης, τις σκέψεις και τους προβληματισμούς των εκπαιδευτικών και
κυρίως τα δεδομένα της σύγχρονης εποχής μας.
Στο νηπιαγωγείο δυστυχώς μία νηπιαγωγός καλείται να
ανταποκριθεί στις εκπαιδευτικές , γνωστικές, λειτουργικές, συναισθηματικές και
ψυχικές ανάγκες ενός μεγάλου αριθμού παιδιών ακόμα και 25 επί πέντε ώρες και
παραπάνω χωρίς να μεσολαβεί ούτε ένα διάλλειμα ελάχιστων δευτερολέπτων.
Δυστυχώς είναι τραγικό. Πάρα πολύ ψυχοφθόρο και κουραστικό να μην μπορεί η
εκπαιδευτικός να πάει ακόμα και τουαλέτα...
Πρέπει μία αίθουσα νηπιαγωγείου να μην ξεπερνάει τον αριθμό
των 12-15 νηπίων και προνηπίων. Έτσι, ώστε να μπορεί η εκπαιδευτικός να
ανταποκριθεί στις μαθησιακές ανάγκες όλων των παιδιών. Χωρίς να υπάρχουν τα
καταπιεστικά στεγανά του χώρου, του άγχους και της πίεσης. Λογοθεραπευτές
, εργοθεραπευτές, γυμναστές, εκπαιδευτικοί Καλών Τεχνών, βοηθητικό και
νοσηλευτικό προσωπικό να υπάρχουν σε κάθε σχολική μονάδα προσχολικής αγωγής
ώστε η εκπαιδευτική διαδικασία να έχει αποτελεσματικότητα και να ανταποκρίνεται
πλήρως στις ανάγκες όλων παιδιών.
Πρέπει να συμμετέχουν για τη δημιουργία ενός νομοσχεδίου και
τις παραμέτρους του που αφορούν την Προσχολική αγωγή, εν ενεργεία νηπιαγωγοί
που δρουν μέσα στη σχολική τάξη με εμπειρία και όχι άσχετοι και παρείσακτοι που
δεν γνωρίζουν ούτε τα βασικά για την προσχολική ανάπτυξη ενός παιδιού.
Δυστυχώς, η αλήθεια αυτή είναι και τα δεδομένα των τελευταίων ετών έχουν
απογοητεύσει πολύ την εκπαιδευτική κοινότητα.
Το νέο νομοσχέδιο πρέπει να αποδομηθεί πλήρως και να
επαναπροσδιοριστεί με νέες βάσεις στέρεες και όχι αποφάσεις εν μία νυχτί... Η
προχειρότητα, η ημιμάθεια και η άγνοια από τους πρωτεργάτες ιθύνοντες, δυστυχώς
θα ανοίξουν νέες πληγές στο υπάρχον εκπαιδευτικό μας σύστημα και οι συνέπειες
θα είναι ολέθριες για τα παιδιά-τη νέα γενιά
που ελπίζουν και προσμένουν ένα καλύτερο μέλλον στη ζωή τους.
Έχετε απευθυνθεί στους αρμόδιους παιδαγωγικών θεμάτων για
την κατάσταση στα νηπιαγωγεία;
B.N:Ναι, αλλά η ανταπόκριση δεν ήταν η αναμενόμενη.
Έχετε σκεφτεί να γράψετε κάποιο παιδικό βιβλίο, παραμύθι ή
εκπαιδευτικό βοήθημα μετά από τόσο χρόνια εμπειρίας η κάθε μια ενώνοντας τις
σούπερ δυνάμεις των νηπιαγωγών;
B.N:Ναι, το έχω σκεφτεί. Θα ήθελα να δημιουργήσω ένα συλλεκτικό book με παραμύθια για το Νηπιαγωγείο. Με έργα, κείμενο και περιεχόμενο που θα έχει γεννηθεί από τα ίδια τα παιδιά. Κάθε εποχή και παραμύθι και θα μας τα πούνε όλα το Κουκί και το Ρεβύθι. Έτσι, θέλω να φανταστώ την αρχή.