ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ:ΤΟ ΚΑΝΟΝΙ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ(28η Οκτωβρίου 1940).

ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ:ΤΟ ΚΑΝΟΝΙ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ

Κατασκεύασα τις φιγούρες του κουκλοθέατρου με χαρτί,σύρμα πίπας,vettex και ξύλο...Ανακυκλώσιμα υλικά .

ΦΡΟΣΩ ΧΑΤΟΓΛΟΥ: Το Κανόνι της Ειρήνης (ΕΜΜΕΤΡΟ θεατρικό).Πηγή προέλευσης ΕΔΩ.

Πρόσωπα: Κανόνι, Μαργαρίτα, Λουλούδια, Πουλιά, Σύννεφα, Φεγγάρι, Ήλιος.

Κανόνι-Λουλούδι είναι  πάνω στην σκηνή...

ΛΟΥΛΟΥΔΙ  

Στο λιβάδι ξεχασμένο

χρόνια παραπεταμένο

με τον ήλιο ή με το χιόνι

ζει μονάχο ένα κανόνι.

Με κανένα δε μιλάει

κι όλο άγρια κοιτάει

μαύρο έξω απ’ τη σκουριά

μαύρη μέσα κι η καρδιά

Έχει ένα μυαλό χαμένο,

μοχθηρό και σκουριασμένο

Τον πόλεμο ονειρεύεται

και όλους τους εχθρεύεται

 Σύννεφα έρχονται μια μέρα

και τον ήλιο κάνουν πέρα...

Είναι γκρίζα, βροχερά

κουβαλούν πολλά νερά

Το ξερό το χώμα ανθίζει

το λιβάδι πρασινίζει

Πίνει η φύση, ξεδιψάει

κι όλη η γη μοσχοβολάει.

(Περνούν τα Σύννεφα κουβαλώντας βροχή)

ΣΥΝΝΕΦΟ 1

Σχήματα πολλά αλλάζω

στο απέραντο γαλάζιο

μία γκρίζο, μιά λευκό

ταξιδεύω βιαστικό

  

Έχω σοβαρή δουλειά:

δε χωράει τεμπελιά

Το νερό που κουβαλάω

σ’ όλους πρέπει να το πάω

Να, και τούτο το κανόνι

από μένα δε γλυτώνει

Θα το βρέξω να μουλιάσει

να σαπίσει, να σκουριάσει.

Όλη μέρα τριγυρίζω

άνθη και φυτά ποτίζω

τα ποτάμια όλα γεμίζω

και ρυάκια σχηματίζω

Χώμα, σπόρος και νερό

στο κανόνι το σκληρό

κοίτα πώς θα μαλακώσει

και λουλούδι θα φυτρώσει!

ΣΥΝΝΕΦΟ 2

Όπου ρίχνουμε νερό

Δεν υπάρχει πια ξερό

Το χορτάρι ευθύς βλασταίνει

Και όλη η Φύση ανασαίνει

Για κοιτάξτε το  Κανόνι

που όλο καίει και σκοτώνει

Κι είναι μαύρο, φοβερό

Πώς θα δροσίσει το νερό!

 Φέρτε, ρίχτε φρέσκο χώμα

και νεράκι λίγο ακόμα

Θάχουμε μεγάλο δράμα

πόλεμο κι ειρήνη αντάμα!

( Αφού έπεσε βροχή κι ο τόπος δρόσισε, λίγο χώμα έπεσε πάνω στο Κανόνι κι εκεί αργά αργά φυτρώνει μια Μαργαρίτα)

ΛΟΥΛΟΥΔΙ

Ένα ηλιόλουστο πρωί

πούχε πάψει πια η βροχή

πάνω στο σκληρό κανόνι

τρυφερός βλαστός φυτρώνει.

Πάνω στην κακία, κοίτα!

φύτρωσε μια Μαργαρίτα

Τι ομορφιά, τι καλοσύνη

Είναι ίδια η ειρήνη!

Γύρω της παντού κοιτάζει

και την ομορφιά θαυμάζει

Αχ και νάξερε η καημένη

τι κακό την περιμένει…
(η Μαργαρίτα τεντώνεται νωχελικά, και ύστερα χαμογελώντας κοιτάζει γύρω της με θαυμασμό την ομορφιά της φύσης. Ακόμη δεν έχει καταλάβει πού έχει φυτρώσει)

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ

Α! τι όμορφη είν’ η μέρα!

Θεέ μου, φύτρωσα  εδώ πέρα

κι είμαι τόσο ευτυχισμένη

τυχερή κι ευλογημένη…

Αν και δεν καταλαβαίνω

Σε τι έδαφος βλασταίνω...

Σαν παράξενο μου μοιάζει…

Μα… καθόλου δε με νοιάζει!

( Και ξαφνικά ....την ηρεμία διακόπτει το Κανόνι που ξεμπουκάρει απότομα το Κανόνι και όλοι τρομάζουν. ) 

ΚΑΝΟΝΙ

'Αχου, πόσο μου τη δίνει

Είναι βαρετή η ειρήνη

Ας γινότανε μια μάχη

για να δεις πλάκα που θάχει!

Κλάματα και σκοτωμοί

μπαμ και μπουμ κάθε στιγμή

Μια σκοτώνω, μια γκρεμίζω

φόβο γύρω μου σκορπίζω

Μπα, τι γίνεται εδώ πέρα;

Σα στραβά ν’ αρχίζει η μέρα

Ε, τι με κοιτάς; Κουνήσου!

Φύγε αμέσως, ξεκουμπίσου!

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ

Μα γιατί καλέ Κανόνι;

Τώρα που είμαστε γειτόνοι

και θα κάνουμε παρέα

θα δεις, θα περνάμε ωραία

Θα σου λέω παραμύθια

πούχουν μέσα τους αλήθεια

Θα σου τραγουδώ τραγούδια

που μοσχοβολούν λουλούδια

Αν το χέρι σου μου δώσεις

ξέρεις, δεν θα μετανιώσεις.

Δεν θα είσαι πια μαγκούφης,

λυπημένος και κατσούφης

Θάχεις κάποιον εδώ πέρα

να σου λέει καλημέρα!

ΚΑΝΟΝΙ

Τι με πέρασες κυρά μου;

Χάσου τώρα από μπροστά μου

Φύγε, γιατί αλλιώς θ’ανάψω

μια φωτιά και θα σε κάψω!

ΠΟΥΛΙ 

Μαργαρίτα τι κοιτάζεις;

Φύγε αμέσως, δεν τρομάζεις;

Είναι ένα άγριο Κανόνι

που με όλους μας θυμώνει.

Κοίτα, εμένα μια φορά

μούχε κάψει τα φτερά

Είναι πέτρα η καρδιά του

Κι έχει πόλεμο μπροστά του

Το λιβάδι δεν τον νοιάζει

Μόνο όλους να τρομάζει

Μια μέρα κελαηδούσα

Καθώς πλάι του περνούσα

Κι αυτό άγρια είχε μιλήσει

Κι είπε θα με …κανονίσει!

 Φύγε πριν το μετανιώσεις

Φύγε, φύγε, να γλυτώσεις!

Αχ, θα σε ανατινάξει,

θα σε λιώσει, θα σε κάψει!

( Εμφανίζεται αργά και αρχοντικά, στο ύψος του, ο Ήλιος.)

ΠΟΥΛΙ 

Ήλιε, εδώ, κάτω, κοίτα!

Κινδυνεύει η Μαργαρίτα!

(Ο Ήλιος στρέφει και κοιτάζει τη Μαργαρίτα, η οποία έχει σαστίσει με όλη αυτή την ταραχή γύρω της. Το χαμόγελο έχει σβηστεί από το πρόσωπό της, φαίνεται προβληματισμένη, μα όχι τρομαγμένη.. Ο Ήλιος της μιλά τρυφερά, προσπαθώντας κι αυτός να τη σώσει από το κακό που θα τη βρει)

ΗΛΙΟΣ

Μαργαρίτα μου είσαι μόνη

μ’ αυτό το φρικτό Κανόνι

Πόσο αλήθεια σε λυπάμαι

Μη σε κάψει πώς φοβάμαι.

Είναι άγριο σα θηρίο

του πολέμου το εργαλείο

Την ειρήνη πολεμάει

και το θάνατο σκορπάει.

Πήγαινε αλλού να κάτσεις

και τις ρίζες σου ν’ αλλάξεις

είσαι ωραίο λουλουδάκι,

να μην  γίνεις … καρβουνάκι

Ο Ήλιος φεύγει, αργά όπως ήρθε. Σιγά σιγά έρχεται η νύχτα- το Φεγγάρι

ΛΟΥΛΟΥΔΙ

Ο Ήλιος εβασίλεψε

Και βγήκε το Φεγγάρι

Κι η Μαργαρίτα με ψυχή

Απόφαση είχε πάρει:

Εδώ που φύτρωσε θα μείνει!

Θα κερδίσει η Ειρήνη!

( Το Φεγγάρι την κοιτάζει με απορία και θαυμασμό)

ΦΕΓΓΑΡΙ

Ω! Είναι αλήθεια, ή κάνω λάθος;

Πάνω στο Κανόνι ένα άνθος;

Επιτέλους, ήρθε η ώρα!

Έχε θάρρος  και προχώρα,

Είναι …ψευτοπαλικάρι.

Άκου εμένα, το Φεγγάρι

Πάνε του πολέμου οι μέρες.

Δεν περνάνε πια οι φοβέρες

Μη δειλιάζεις, αντιστάσου!

Θάμαστε κι εμείς κοντά σου!

( Η Μαργαρίτα του χαμογελά με νόημα. Πήρε κουράγιο από τα λόγια του. Τώρα μπορεί να κοιμηθεί ήσυχη. Έχει σίγουρη την απόφασή της: Απέναντι στην κακία θα σταθεί με θάρρος και μεγαλοψυχία)

( Το Φεγγάρι κάνει μια βόλτα και όλοι κοιμούνται. Όταν φεύγει ξημερώνει και μπαίνει ο Ήλιος)
 Ξυπνά πρώτο το Κανόνι και κοιτάζει ξαφνιασμένο τη Μαργαρίτα που είναι ακόμη εκεί. Αμήχανο, δεν ξέρει πώς να αντιμετωπίσει αυτή τη γενναιότητα. Τα χρόνια της Ειρήνης του έχουν μαλακώσει την καρδιά. Δεν έχει το κουράγιο να την κάψει. Ξυπνούν και τα Λουλούδια )

ΛΟΥΛΟΥΔΙ

Το Κανόνι όταν ξυπνάει

το κεφάλι του γυρνάει

Να κοιμάται την κοιτάζει

και το θάρρος της θαυμάζει

Νιώθει μέσα του βαθιά

πως μαλάκωσε η καρδιά

Λαχταρά τη συντροφιά της

και την τρυφερή ματιά της.

Το λουλούδι δεν θα κάψει

Τη ζωή του όμως θα αλλάξει!

Την κακία διώχνει πέρα

και της λέει:      ………………………….

 ΚΑΝΟΝΙ  : 

Καλημέρα!

(Απλώνει το χέρι του στη Μαργαρίτα κι εκείνη το δικό της. Όλοι πανηγυρίζουν!!)

ΗΛΙΟΣ

Τι  λουλούδια , τι πουλιά

Γέλια, αγκαλιές, φιλιά!

Μπρος! Κι εμείς, όπως κι εκείνοι

 ας  πούμε: ……………

 (όλοι μαζί):ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΙΡΗΝΗ!

(Όλοι δίνουν τα χέρια και τραγουδούν : Το παλιό κανόνι)

 Παρουσιάσαμε την κουκλοθεατρική παράσταση με την αξιόλογη συνάδελφο Σταυρούλα Γουλιού(Ειδική παιδαγωγό-Νηπιαγωγό).

ΦΡΟΣΩ ΧΑΤΟΓΛΟΥ: Το Κανόνι της Ειρήνης (κουκλοθεατρική παράσταση.)Κείμενο-Πηγή...από ΕΔΩ.

Πρόσωπα: Κανόνι,Μαργαρίτα,  Ήλιος, Σύννεφα, Πουλάκι,Φεγγάρι,  Λουλούδια.

                                               

Σκηνικό λιβαδιού. Ένα μαύρο Κανόνι στέκεται παράταιρο με το τοπίο. Γύρω λουλούδια, πουλιά και ομορφιά. Και ξαφνικά η γαλήνη διαταράσσεται, η ομορφιά διαλύεται, όταν η άγρια μορφή του Κανονιού απότομα ξεπροβάλλει από τη μπούκα. Μαύρο, ξεμαλλιασμένο, μόνιμα θυμωμένο, κακομούτσουνο, μονολογεί)

ΚΑΝΟΝΙ: Ουφφφφ! Τι παλιόκαιρος! Αυτή η υγρασία μου φέρνει σκουριά και η σκουριά μου φέρνει φαγούρα και η φαγούρα με νευριάζει! Και η βροχή με νευριάζει! Και η ειρήνη με νευριάζει! Τι κάνω; Τίποτε. Είμαι άχρηστος και βαριέεεεμαι! Ενώ αν γινόταν πόλεμος... Θα ήμουν ήρωας! Θα σκόρπιζα φωτιά και θάνατο και τρόμο παντού! Θα ήμουν στο κέντρο της δράσης! Εχχ, μεγαλεία!
(Ένα πουλί πετά ανυποψίαστο, και το Κανόνι το ξαποστέλνει πάραυτα)
ΚΑΝΟΝΙ: Ξουτ! Παλιόπουλο! Δε μου φτάνει η σκουριά, θα γεμίσω και κουτσουλιές! Ξούτ! Μη σε καρβουνιάσω! (το πουλί φεύγει τρομαγμένο) Ωχ, ορίστε τώρα,  έρχεται βροχή! Άντε πάλι υγρασία και σκουριά! Βαρέθηκα πια! Καλύτερα να μπώ στη μπούκα μου.
(Χώνεται στη μπούκα του. Σύννεφα περνούν και ρίχνουν βροχή.)
ΣΥΝΝΕΦΟ-1: Εμπρός, ας ρίξουμε εδώ αρκετή βροχή, το χώμα είναι ξερό, τα λουλούδια θα διψάνε. Έλα, ρίχνε!
ΣΥΝΝΕΦΟ-2: Να ρίξουμε κι εδώ, σ' αυτό το φοβερό Κανόνι;
ΣΥΝΝΕΦΟ-1: Άδικος κόπος. Θα πάει χαμένο το νερό.  Έτσι κι αλλιώς αυτό είναι σιδερένιο κι από έξω, κι από μέσα. Η καρδιά του είναι σκληρή κι αυτή, σαν σίδερο.
ΣΥΝΝΕΦΟ-2: Εγώ θα ρίξω πάνω του νερό. Πού ξέρεις, καμιά φορά εκεί που δεν το περιμένεις, μπορεί να φυτρώσει κάτι.
 ( Τα σύννεφα ρίχνουν βροχή κι έπειτα φεύγουν. Και να, σε λίγο, αργά αργά προβάλλει επάνω στο τρομερό Κανόνι μια Μαργαρίτα! Χαρούμενη, αθώα και αμέριμνη)

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Αχ! Τι όμορφο λιβάδι! Πόσο τυχερή είμαι που φύτρωσα εδώ. Μμμμ, μοσχοβολάει ο τόπος. Το μόνο που δεν καταλαβαίνω είναι αυτό εδώ… το μαύρο πράμα, τι να είναι άραγε; Ε, δε βαριέσαι, δε θα χαλάσω την καρδούλα μου τώρα για ψιλοπράγματα. Θα απολαύσω τη φύση και τη ζωή που…

ΚΑΝΟΝΙ: ( Απότομα πετάγεται  από την μπούκα. Η Μαργαρίτα τρομάζει) Τιιιι συμβαίνει εδώ; Ποια είσαι του λόγου σου; Τι στο καλό γυρεύεις πάνω μου;

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Ε… συγγνώμη, εγώ δεν, να… η βροχή έφερε εδώ το χώμα και φύτρωσα και…

ΚΑΝΟΝΙ: Όπως φύτρωσες έτσι να ξεφυτρώσεις, τ’ ακούς;

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Μα, αυτό δε γίνεται. Εδώ είναι οι ρίζες μου, πώς να φύγω; Δεν μπορώ.

ΚΑΝΟΝΙ: Και τι με πέρασες κυρά μου εμένα; Γλάστρα; Ή μήπως βάζο; Να κουβαλάω … (κοροϊδευτικά) λουλουδάκια; Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Ο..οχι, δεν ξέρω…

ΚΑΝΟΝΙ: Είμαι ένα κανόνι!

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Μπαλόνι! Τέλεια, ό,τι πρέπει για πάρτυ!

ΚΑΝΟΝΙ: Όχι μπαλόνι, κα-νό-νι!

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Α, όπως λέμε μπαλκόνι.

ΚΑΝΟΝΙ: Μα τι λες κοπέλα μου; Ποιο μπαλκόνι; Είμαι ένα κα-νό-νι. Ένα άγριο όπλο για να πετάει φωτιές και να σκοτώνει στον πόλεμο.

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Χμμ, ναι, αλλά τώρα δεν έχουμε πόλεμο, έχουμε ειρήνη. Άρα, δεν πετάς φωτιές, έτσι δεν είναι κύριε Κανόνη;

ΚΑΝΟΝΙ: Για ένα κανόνι ο πόλεμος δε σταματά ποτέ! Τ’ ακούς; Ποτέ! Και δε θα με καταντήσεις εσύ εμένα γλάστρα, δε θα με κάνεις ρεζίλι, να κουβαλάω λουλούδια. Αν δε σηκωθείς να φύγεις θα σου βάλω φωτιά και θα σε κάψω!

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Μα… γιατί; Δεν θα σου κάνω κακό. Ίσα ίσα, θα γίνουμε φίλοι, θα σου τραγουδάω, θα σου λέω κάθε πρωί καλημέρα. Α, η ειρήνη είναι υπέροχο πράγμα, θα δεις. Στον πόλεμο ακούς μόνο κλάματα, φωνές, φοβάσαι, κινδυνεύεις. Ενώ στην ειρήνη η ζωή είναι τόσο ωραία, ιδιαίτερα όταν έχεις φίλους και…

ΚΑΝΟΝΙ: Ω, Σταμάτα! Είπα και τέλειωσε! Αν σε δω αύριο το πρωί εδώ θα βάλω φωτιά και θα σε κάψω!  ( μπαίνει στην μπούκα του)

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Θεέ μου τι άγριο πλάσμα! Έχει γούστο να το εννοούσε και να με κάψει. Μπα, δε νομίζω, γιατί να με κάψει; Αφού δεν του έκανα κακό. Αφού δεν έχουμε πόλεμο. Α, δεν θα φύγω, θα μείνω! ( Εμφανίζεται ο Ήλιος, κάνοντας υπερήφανα τις βόλτες του, στέλνοντας τις ακτίνες του σε όλο το λιβάδι. Η Μαργαρίτα απελπισμένη τον καλεί)  Αχ, να ο Ήλιος. Ε, κυρ Ήλιε! Εδώ, εδώ, έλα λίγο να σου πω..

ΗΛΙΟΣ: Ω, Ένα λουλουδάκι! Καλό μου, γιατί φύτρωσες εκεί πάνω; Αυτό το κανόνι είναι το χειρότερο πλάσμα στον κόσμο. Στο λέω εγώ που βλέπω όλη τη γη, πως κακό πλάσμα σαν κι αυτό δεν έχω δει πουθενά.

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Αχ κυρ Ήλιε, τι να κάνω; Είπε πως θα με κάψει.

ΗΛΙΟΣ: Και πράγματι , θα το κάνει. Αυτό νομίζει ότι ακόμα έχουμε πόλεμο. Δεν έχει κανένα φίλο, δεν αγαπά κανένα, μόνο τρομάζει τον κόσμο. Άκου τη συμβουλή μου λουλουδάκι. Ζήτα από τον αέρα να σε πάει να φυτρώσεις κάπου αλλού. Είσαι τόσο όμορφη, είναι κρίμα να σε κάνει κάρβουνο το κανόνι. Άντε, καλή τύχη!

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Γειά σου κυρ Ήλιε! ( Ο Ήλιος φεύγει). Η καρδούλα μου έχει αρχίσει να χτυπά. Τα πράματα δεν είναι και τόσο απλά καθώς φαίνεται.

(Κάποια Πουλάκια πετούν κοντά της. Είναι τρομαγμένα και αναστατωμένα. Μιλάνε γρήγορα και με άγχος, θέλουν να φύγουν μιαν ώρα αρχήτερα)

ΠΟΥΛΑΚΙ- : Τσιου! Αχου, Μαργαρίτα, καημένο λουλουδάκι, πού πήγες και φύτρωσες; Σήκω φύγε, γρήγορα, το κανόνι είναι κακό, θα σε κάψει!

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Α, στάσου καλό μου πουλάκι, στάσου να σου πω. Αφού δεν έχουμε πόλεμο, γιατί να με κάψει;  Μπορεί να μην το κάνει αν γίνω φίλη του.

ΠΟΥΛΑΚΙ : Τι λες; Κοίτα τη φτερούγα μου… Βλέπεις πώς μου την έκανε; Μια μέρα που κάθισα πάνω του να κελαηδήσω με έκανε σαν ξεροψημένο μπιφτέκι.. Γι αυτό σου λέω, φύγε, φύγε να γλυτώσεις, αυτό δεν καταλαβαίνει από ειρήνη. Φύγε!

(Τα πουλάκια φεύγουν και η Μαργαρίτα μονολογεί)

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Μάλλον πρέπει να φύγω από δω. Όμως… είναι τόσο άδικο. Γιατί να φύγω αφού εδώ φύτρωσα; Γιατί να μην δείξω στο κανόνι πως δεν πρέπει να φοβερίζει τον κόσμο, πως είναι καλύτερο να έχει φίλους και όχι εχθρούς, πως είναι καλύτερο να ζει στην ειρήνη και όχι στον πόλεμο;

( Σε λίγο αρχίζουν να εμφανίζονται τα λουλούδια. Ένα ένα βγάζουν τα κεφαλάκια τους δειλά δειλά και της μιλούν με δισταγμό. )

ΛΟΥΛΟΥΔΑΚΙ :  Καλά τα λες Μαργαρίτα, αλλά, δεν θα καταφέρεις τίποτα. Είναι ξεροκέφαλο!

ΛΟΥΛΟΥΔΑΚΙ : Είναι και  χοντροκέφαλο, και  μουτζουροκέφαλο !

ΛΟΥΛΟΥΔΑΚΙ : Εγώ πιστεύω πως η Μαργαρίτα έχει δίκιο. Τι καταφέραμε εμείς που το φοβόμαστε τόσο καιρό; Μας έχει κάνει τη ζωή δύσκολη. Κάποιος πρέπει να του τα πει από την καλή επιτέλους. Μη φοβάσαι Μαργαρίτα, έχεις το δίκιο με το  μέρος σου!

(Τα λουλούδια κλείνουν τα πέταλα και κρύβονται. Η Μαργαρίτα μένει σκεφτική και σιωπηλή, ώσπου έρχεται η Νύχτα)

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Έχω μπερδευτεί. Δεν ξέρω τι να κάνω. Αν μείνω μπορεί και να με κάψει, αλλά μπορεί και να του δώσω ένα μάθημα θάρρους. Αν φύγω το κανόνι θα συνεχίσει να τρομάζει τον κόσμο και να προκαλεί τον πόλεμο. Αχ, τι να κάνω; Νυχτώνει, δεν έχω πολύ χρόνο για να αποφασίσω. Αύριο πρέπει να μη με δει εδώ.
(Προβάλλει το Φεγγάρι, μη ήρεμες κινήσεις, την πλησιάζει και της μιλά)

ΦΕΓΓΑΡΙ:  Καλησπέρα Μαργαρίτα!
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Φεγγαράκι μου, πόσο χαίρομαι που σε έχω συντροφιά μου. Είναι τόσο δύσκολη βραδιά αυτή για μένα.
ΦΕΓΓΑΡΙ: Καλή μου Μαργαρίτα… Τι ατυχία! Και είσαι τόσο όμορφη και ευγενική. Δεν βρήκες καλύτερο μέρος να φυτρώσεις; Στο Κανόνι; Μα δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο από αυτό.

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Το έχω καταλάβει. Το ίδιο μου λένε όλοι. Είναι όλοι τόσο φοβισμένοι και με παρακινούν να φύγω. Εσύ τι με συμβουλεύεις να κάνω;

ΦΕΓΓΑΡΙ: Α, εγώ δεν μπορώ να σου πω. Εσύ θα πάρεις την απόφασή σου. Αυτό που εγώ μπορώ να κάνω είναι να σταθώ όλη νύχτα στο πλάι σου και να σου δίνω κουράγιο με το φως μου.

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Σ ‘ ευχαριστώ φεγγαράκι μου. Αυτό θα μου δώσει πολλή δύναμη. Γιατί ξέρεις, δεν θέλω να φύγω. Δεν θέλω να παραιτηθώ, να δείξω φόβο. ( σωπαίνει για λίγο και συνεχίζει με αυτοπεποίθηση)  Το αποφάσισα! ΘΑ ΜΕΙΝΩ! Δεν θα φύγω, δε θα δείξω φόβο. Θα κοιμηθώ και το πρωί θα αντιμετωπίσω με θάρρος το κανόνι.

ΦΕΓΓΑΡΙ:  Είσαι πράγματι πολύ γενναία Μαργαρίτα. Σε θαυμάζω. Κανείς μέχρι τώρα δεν τον αντιμετώπισε με τόση ηρωικότητα. Κοιμήσου τώρα, ξεκουράσου. Αύριο θα έχεις μια δύσκολη μέρα. Καλή σου νύχτα Μαργαρίτα.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Καλη νύχτα φεγγαράκι...

( Η Μαργαρίτα κοιμάται. Σιγά σιγά η νύχτα φεύγει. Ξημερώνει. Πρώτο βγαίνει από την μπούκα του το κανόνι. Ξαφνιάζεται όταν βλέπει τη Μαργαρίτα που κοιμάται)

ΚΑΝΟΝΙ: Αχου, γιατί δεν έφυγε; Αφού της είπα να φύγει, γιατί δεν έφυγε; Τώρα πρέπει να την κάψω, και είναι τόσο γλυκιά, τόσο όμορφη… Φαίνεται πως με την ειρήνη η καρδιά μου έχει μαλακώσει. Μου είναι πολύ δύσκολο να την κάψω. Ήθελε να γίνει φίλη μου… Κανείς ποτέ δεν ήθελε να γίνει φίλος μου… Μα, τι λέω; Είμαι κανόνι! Θα φερθώ σαν κανόνι! Θα την κάψω!

( Η Μαργαρίτα ξυπνά και τεντώνεται)

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Μμμμ, καλημέρα Κανονάκη μου! Τι όμορφη μέρα!

ΚΑΝΟΝΙ: Δεν έφυγες. Γιατί δεν έφυγες;

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Γιατί έχουμε ειρήνη Κανονάκη μου. Γιατί άμα δεις τι όμορφα τραγούδια και ιστορίες ξέρω να λέω θα σου αρέσει η συντροφιά μου. Θα…

ΚΑΝΟΝΙ: (απότομα) Ωωω! Σταμάτα! Είπα ότι θα σε κάψω και θα σε κάψω!

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Δεν βαρέθηκες να τους φοβερίζεις όλους; Δε βαρέθηκες να έχεις μόνο εχθρούς; Ε; Είχες ποτέ κανένα φίλο;

ΚΑΝΟΝΙ: …Όχι

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Έλα λοιπόν να δοκιμάσουμε. Έλα να γίνουμε φίλοι και να δεις πόσο θα σου αρέσει. Μια ζωή μαγκούφης, φτάνει πια!

ΚΑΝΟΝΙ: (με μαλακή φωνή) Θα είσαι φίλη μου; Αλήθεια; Κι ας είμαι έτσι μουτζούρης;

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Τους φίλους τους αγαπάς όπως κι αν είναι! Και να σου πω κάτι; Αν πάψεις να τα φοβερίζεις,  τότε και τα άλλα λουλούδια θα πάρουν το θάρρος να φυτρώσουν πάνω σου, και έτσι η μαυρίλα σου θα σκεπαστεί και θα γίνεις πολύχρωμος!

ΚΑΝΟΝΙ:  Έχεις θάρρος Μαργαρίτα. Κι εγώ εκτιμώ το θάρρος και το κουράγιο. Σε θαυμάζω, δε θα σε κάψω γιατί είσαι γενναία. Θα γίνουμε φίλοι λοιπόν! Ας ζήσω στην ειρήνη κι εγώ. Βαρέθηκα νάμαι μαγκούφης.

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Ζήτω! Μπράβο κανόνι μου! Θα περάσουμε τέλεια!

ΚΑΝΟΝΙ: Δεν θα ξεχνάς όμως να μου λες κάθε πρωί καλημέρα, το υποσχέθηκες..

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ: Φυσικά! Καλημέρα Κανόνι!

ΚΑΝΟΝΙ: ( με δυσκολία)…Καλημέρα Μαργαρίτα!

(Μαζεύονται όλοι- πουλί, λουλούδια,ήλιος,φεγγάρι.)

ΟΛΟΙ:              ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΙΡΗΝΗ!       
(Πετούν χρωματιστά πέταλα και κορδέλες, γίνεται μια πανηγυρική ατμόσφαιρα, η οποία μπορεί να κορυφωθεί με το τραγούδι: "Το παλιό κανόνι" ) 

                                                          ΤΕΛΟΣ